bugün salı

ve bugün yine tartarlardan

medet uman ben, başıma çöreklenen ardıçağacı gibi bir kelimenin ahenksel karmaşasını deri miğferimde incelerken buluyorum kendimi.hiç uyumamışım hiç uyanmamışım gibi sonsuz uykusuzluk uykusunda yerimi kuzeydoğu 52'30''2 seyir ederken kanserden ölüyorum ve yok oluyorum düşüşümde senin karlarında.hiç köpek evcilleştiren bir adam görmeden gidiyorum bu dünyadan.iriyarılar karanlıkta esir almış çöküşyüzümü.ve ben ahenginde resim buluyorum.ve sen susup dinliyceksin çünkü vakti zamanında seni dinledim bu denizaşırı yolculuğumuzda havuzdan çıkmayan şımarık ördek yavrularıyken benle sen.

ahırtaşlarında adım yazılı.ben ne reden geldiğini binbir celsede bitürlü bilemediğin o nun seniyim.başkalaşımın başıraklarında yazılsal tenissellerle geçen hasssasiyetin temsiliydi hani beni teselli ettiğin ehilkeyifleri?ben sonuç bulamadım hiçbir ritüelinde.

senin için hiçbirşey yapmadım evet tutki se

nin benim için yapmadığın kadar?ama ne var ki görünüşümü dönüşüme fırlattığımda yine senin koşan bileklerini görüyorum masanın üstüne sıkıcasıya tutunabilmiş.ben o kadar yapamazdım diyorum içimden senin artık realitenin olmadığı bu dünyada.ikili düşüncelerim sons

Buzla kartezyen çarpıldığında bende orada hemen başucunda duruyordum...hatırladınmı?

ben hatırlıyorum çığlıklar atarken sen kocaman dalgalar kıyıya vuruyorlardı içimde dipsiz ve engin.yapamazdım artık sensiz ve bensiz rüyalarını yoketmeye gelen zebellahruhlu içkıyametsi sesim.bundan gayrı bensiz salisen olmayacak geridönüşüm kutusuz bilgisayar.

uzunsal borçlarımı yazdığım kağıdı dışarıda bıraktığımı düşünürken,sesini bulduğum notalardan gayrı bahrilerine sahipolunamıyacağını telaffuz ediyorum.evet gerçekten dinlenmeliyim dediğim her an dinlenmeyi unutmayı başlasan iyi edersinli aparkatları yüzümde vurur oluyorum.şair burda ne demiş'i şimdi daha iyi anlıyorjum.

şair burda kaç kere bişey demiş daha doğru ama.silipsala yazılan satırlar ve kelimeler ne arabirleşse ortaya çıkan o kokudan korkup geri kaçan bir yoyo görüyorum vatikanda.kulağımda çok yenisel ezgilerin çığlığı ordan uzaklaşıyoruz.ve bianda köşenin biriyle karşılaşıyorum ama nasıl tam dead corner hani başka geçiş şansım yokmuştan farksız,oralarda durakalmalarıma çok seviniyorum.demekki hala yaşıyorum.

demekki surlar hala çalışıyor ve ırmaklar bu bahar da taşıp kuduracak.kuzular bi garip meliycek ve ezanlar artık duyulmuyacak.