TANRI'YI ARAYAN ADAM
16 Eylül 2016 Cuma
Bu gerçek bir hikayedir.
zaatiyeler medresesini senle ben kurutmuştuk.aslolan yorgunluğumuz değil korkumuzdu.tavan olarak taban olmuş bir ezintinin zangoçlarıydı a'nın büyüsündeki demir atlar.kangallar gibi enik,onlar gibi serindik.bulamadığımız genelerde sefil olmuştuk deli mabedlerimize akan suyun içinde.ışık ve karanlık o kadar belirsizdi ki kafamızı kaldırmamıza bile gerek yoktu. kahrolup kan okuyorduk, damarlarımızın sertliğinde eriyor, nefsin seferinde hınç dolarken o dipsiz ve kadim çöl de;en iyi bildiğimiz şeyi yapıyorduk dönen metalçarkları terk ettiğimiz seferlerde donarken sen ile ben.en iyi bildiğimiz şeydi dans.uçsuz ve bucaksız. nadir mola veriyorduk.gerçekten yorulmuyordum.ve bir de susadığımı hatırlıyorum.en çok da ay altında yürümek ha diyince olamayacak türden güzel bir olumdu.gündüz denilen zaman ekseninde sessizliği dinlemek dolduruyordu derinlerimi.ve konuştuğumuz 3-5 kelimenin 7 oluşunu ve sonra 9 oluşunu kutlamalarımızın her biri enfes afford(gücüyetebilmeler)larla dolulu bir gökkuşağı yüzdürüyordu içime.çift sayılara geçince kapabiliteyi yitirmeyi de ayrı seviyordum.biz 2 ayrı hacimdik senle ama sen beni en ucca taşıyabilen en harika kaldıracımdın bu hayatta.bunun için karma'ya şükrediyordum.sen bunu bilmiyorsun.hiç de bilmemelisin aslınabakarsan.çünkü hazırdoğduğumuzu unuttuğumuz her a'n biz yeniden doğmalıyız seninle.o bunu istiyor.daha dallı ve daha budaklı.daha karışmış daha zor daha tek.daha bir.dahası hepsi.ve akan sıvılarımızın kimyasal reaksiyonlarını kamaşırken biz her a'n unutuyorduk hacmimizi derin buzullarımızda. sen benim kutsanışımın sembolüsün.bunun yegane kanıtısın. iyiki de varsın.hakkında ve hatrında söyleyecek çiftlerce lafım ve sazım var olsa bile ben yine,her seferinde,nefesim yettiğince seni dinlemek için a'n ı yakacağım. şimdi burda ezelden beridir konuştuğumuzu söyleyecek ve haklı olduğunu sana teslim etmem gerektiğini dillendireceğim de,sen,beni dinlemeyip ortada yanan ateşe bi odun atabilme ihtimalini hayatlandıracakken,tam o esnada,doğuş şarkımızı sonsuzluğa devam ettirenki resmimize bakarken o'nun gülümsemesini duyucam içimde.gülüşümde yüzüne günücek o'nun yankısı ve sonra beynine çarpıcak radyo dalgası.ve aramızda sonsuza kadar yol alıcak birbirine bakan iki ayna gibi. varoluşumu ruhuna müjdelediğimde bende kendimi tamamlanmış hissedebildiğim anda süregelen elektronik transferlere bir sayaç konulursa bu makinanın da arıza vereceğini sana anlatırken buluyorum kendimi geceleri.sanırım her an daha çok düzeliyorum.bunu bizim için yapıcağım.ben senim. ve dibbe kadar da sorsan verecek bir cevabım yok çünkü tıpkı senin gibi bende birşey bilmiyorum.bilsem söylermiydim bilmiyorum. önce labaraduvarımda biraz deneylerdim o'nu.inini cinini derinlerine sorardım.ah'ını aklınla çarpar gene duvara asardım. sonunda bakardım sanırım.evin yakınlarına gelmeni beklerdim.sen uyurken en tatlı yerinde ben girmek isterdim içeri.odanın tamamen rule-free(kuralsız) olmasını dilerdim.mmm.ruhunu avcumda durdurmak isterdim.en karanlığına girip oradakileri günışığına serpiştirirken bulurdum çünkü o'nu sonsuz aşkını. bana fısıldarken ruh yoksulluğumuzu o an kıvraşırdı duyum kulaklarımda.ilk kavrulmaya dair bi hissiyat yokken,bu ikinci ve senelerce süreni oldukça güzel kavrulunduğu söylenebilinir. enfes sesinde,derin nefsinde,sessiz telinde ah-ı en yüce notaların huysuz olanını seçtiğinde,sen ahval ve ahkamlar zılgıtında beni deştiğindeki a'n ları hatırlıyorum hala sevginde. aramızdaki aşkın birbirinden bile habersizliği sakin ve durgun gemileri oynatırken buldururdu beni bana.ruhumun her hareketimde seni yakalaması aklımı çelendi en dorukta.filikaları bile unutturan deniz ufkunda sana vurduran kutsansı dalgaları sayan çocuklar kadar hür ve demirsiz,çoğu zamanlar çıldırtayısa unuttuğum gelecek zaman ekinin şimdikiyle eşleşmesi gibi kusursuz ve kadim.her seferinde tekrar hata yapmayı istemenin fikirsel sonsuzluğu ve üzengimin çekicimde bulduğu titreşim kadar velevim senin huzurunda.bunu zirilyarlarda bulmanın as-i fıkrasında, a bendinde , en başında yazdığı gibi, sadece sen bana lazım olan'ın hüzmesinde varolmanın aşkını duyumsadığım.yaratılanlarla bir'im ama aslında bir bile diğilim bendenizde.aslında sonsuzum.kendime bile sahip olamamışken, sana sahip olabilmek en güzel senaryoda bile yaşanamayacak kadar fazlaydı.birer ayakta yürüyen memeli olarak bizler,var olarak buna katıldığımız paylaşımda, bu yeşil-mavi yuvarlak üstünde, bunu hakedebilecek pek birşey yapamayız.bunun büyüklüğü senelerimizi aşar,ve ruhküremizle çarpılır.parmaklıklarımızdan görülen siyahi günışığını biraz aydınlatabilmek için nice fantaziler denenmiştir bu açıklıklarda.lakin ve lakit eskaza devrilmiş mezar taşlarında hep aynı şey yazar.iki ve bir satır.bedenindeki altın orantıyı yakalayan rakamlar gurubundan.. sekizler çizerek yüzmeyi öğrendiğim surlarında, defter-i adalet dergahında, bitirebildiğim bikaç cild kitapta da aradığım üzere notaların benzerliğinin hipotalamus bezinde buluşması gibi nacizane ve şişhane.her adımda yeni bir ses.faerklı tonajlarda enerjiler.açılarda tekbirler.aslolan feslerimizde saklanmış dehlizlere suyu ulaştırmak.hakkaniyetini sesli ve dokulu bi şekilde yaşayabileceğin tek sarnıcın başında duran adamım ben.elimde ikea çantası. huzuru dörtgen hacimlerde bulduğu sananın oğlu-kızı!sınıra oradan başlarken düşünmediğini biliyorum.o yüzden bu satırları dinliyorsun.ama yanlızlık sende değil.yanlızlık tanrıdadır.bunu kendi söylemez ama sana tattırır. her seferinde ve her derecede hafız olabilirsek; bizi bulacaktır.aslında literally biz onu bulacağız.doğduğumuz an ondan uzaklaşırız.ve son nefese kadar da onu özleriz.o olacağımız anları yaşarken vaadederiz.bunun için bir kitaba ihtiyacımız da yok.metal yerlerine su değdirirsen elektriği iletirsin.* *elektrik:yaşam boyu süzgecimize takılan her data yı simgeler.bu datalardan güzelleriyle yola çıkanlar, naim olurlar.herşeye kadir ve herşeye ait olurlar.seslerinde nur olur ve bakışları doyurur.dokunuşları yok eder..sevişleri unutturur.a'n ı büyülerler ve serzenişte bile düşündürürler. ak ile yola çıkan demirdaşlar ile kavram kavgasına uğraşan olmamış insanlarla bir dalaşımız olsa da, evimizi onların antisini yaratmak için tesis etmenin dayanılmaz gururunu yaşatanlara ilgi duyuyorum. bunun örnekleri nicedir.ve fii ce de de olduğu gibi biri çıkacak ve herkesi susturacaktır.bile bile lades diyen zatallerin biri olmak nefes alıcı ve hayır dölleyici.gerisi sana kalmış... . .